Beslissingsproces
Purchase involvement is de mate waarin een consument betrokken wordt of geïnteresseerd is in een bepaalde koopbeslissing.
Nominal decision making, ook wel habitual decision making genoemd, zijn beslissingen die op de automatische piloot worden gemaakt – er is dus sprake van low involvement van de klant bij het product/de aankoop.
Twee afgebakende categorieën nominale beslissingen:
- Brand loyal purchases: je koopt het product/merk dat je altijd koopt zonder er verder bij na te denken
- Repeat purchases: je gelooft dat vergelijkbare producten allemaal niet veel verschillen en besteed weinig aandacht aan andere producten
Limited decision making: Betrekking op een probleem waarvoor er meerdere mogelijke oplossingen zijn. Er worden een aantal alternatieven geëvalueerd.
Extended decision making: heeft betrekking op een probleem waar een uitgebreide interne en externe informatiezoektocht wordt uitgevoerd, waarna alle informatie wordt verwerkt, geëvalueerd en alternatieven tegenover elkaar worden weggezet.
Het beslissingsproces heeft vijf stages:
- Problem recognition
- Information earch
- Evaluation of alternatives
- Purchase decision
- Post-purchase
Probleemherkenning
Problem recognition, ofwel probleemherkenning, ontstaat wanneer er een verschil is tussen een gewenste situatie en de huidige situatie. Een actief probleem is een probleem waarvan de consument zich bewust is, een inactive probleem is een probleem waarvan de consument het bestaan niet weet. Er zijn vier belangrijke concerns omtrent problem recognition:
- Discovering consumer problems
- Responding to consumer problems
- Helping consumers recognize problems
- Supressing problem recognition
Inhoudsopgave